[ԱՊԱՐԱՆՑԻՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ]
– Ապարանցին հայելու դեմը չինգաչունգ է խաղում ու վերջում կրվում է։ – Ապարանցին մտնում է եկեղեցի, մոմ վաճառողը ասում է մոմ առ, ասում է մերսի ես ֆանար ունեմ։
– Ապարանիցին ճակատը էնքան է քորում , ճակատագիրը ջնջվում է։
– Ապարանցին ընկնում է ջուրն ու ասում՝ դե քշի տուն։
– Ապարանցին էշին գրկած գնում է, ասում են էդ ինչի չես նստում ինքը տանի քեզ, ասում է ինքը չգիտի, թե ես ուր եմ գնում:
– Ապարանցին ուզում է ինքնասպան լինի. սկզբից մի ոտքին է կրակում, որ չփախնի հետո նոր կրակում գլխին։
– Ապարանցի աղջիկը հարս է գնում մի գյուղ։ Հաջորդ օրը «կարմիր խնձորը» տանելուց տղայի մայրը որոշում է մի սինի խնձոր տանի քանի որ շատ ունեն։ Սինիյով խնձորները ձեռներին գալիս են ու աղջկա տատը հեռվից տեսնելով ասում է, վայ աչքերս քոռանա էրեխուն քրքրել են։
– Ապարանցին երեխային տանում է դպրոց ու զգուշացնում, որ մինչև mp3, wma ու divx կարդալ չսովորի տուն չգա։
– Ապարանցին ոսկե ձկանը տալիս է ոսկերիչին ու պատվիրում մի կարգին տեսքով վզնոց սարքի։
– Ապարանցին հեռաղոսի վրա գազ է դնում որ քիչ փող գրի։
– Ապարանցու էշը ընկնում է ձորը, մի շաբաթ «սև արկղն» են ման գալիս։ Այն վերծանելուց հետո պարզվում է, որ էշ–էշ եկել ընկել է ձորը։
– Ապարանցուն հարցնում են արևն ինչի համար է, պատասխանում է՝ երդվելու։
– Պարզվում է, որ երբ Նոյը իջել է ցամաքի վրա, ապարանցիներն են եղել առաջինը դիմավորողների մեջ, կարծելով կրկես է եկել։
– Ապարանցին առավոտյան տեսնում են փողոցում վազող զեբրին ու ուրախացած ասում, էս մեր հարևան Մոսոյի թոռն է հաստատ, որ մարիակ էր ծառայում։ Էս ինչ ել շուտ են օտպուսկ թողել։
– Ապարանցին դասերը սովորում վերջացնում է ու մատին նշան է անում, որ չմոռանա։
– Ապարանցուն հարցնում են մի սառը զենք ասա։ Ասում է՝ ձնագնդիկ։
– Ապարանցին ձեռքը մտցում է կիսլատայի մեջ, հանում տենում է չկա։ Միանգամից գլուխն է մտցնում, որ գտնի։
– Ապարանցին գնում է մարմնավաճառի մոտ։ Գինը վճարելուց հետո մարմնավաճառը սկսում է կրքոտ համբուրել։ Ապարանցին թե, սիրուն ջան, որ էդքան սիրում էիր, փողը ինչի՞ վերցրեցիր։
– Ապարանցուն ասում են հեռախոսիդ համարը ասա, ասում ա երեք մեկ մեկ, մեկ-մեկ էլ երեք:
– Ապարանցուն ասում են ինչու կոմպոտի մեջի կորիզները չես ուտում, ասում է գլուխս բանկի մեջ չի մտնում։
– Ապարանցուն հարցնում են ինչու՞ ես տղայիդ անունը «պապա» դրել։ Պատասխանում է, բա հորս անունն ա։
