Բոլոր նրանք, ովքեր ընդհանրապես եղել են գազանանոցում երևի մոտեցել են փղերի վանդակին և տեսելայտեղ նրանց ոտքին կապաց շղթա. Հնարավոր է նաև տեսել եք երկու փիղ, մեկը հսկա` 6 մետրանոց,մյուսն էլ` շատ փոքր: Երկուսի ոտքին էլ նույն հաստության, նույն ամրության երկաթե շղթա է կապված: 
Զարմանիալի է, թվում է թե միատեսակ են վերաբերում երկու փղերին էլ, բայց չէ որ մեծ, հսկա փղին պետքէ կապեին ավելի հաստ ու ավելի ամուր շղթա, քան փոքրին: Որովհետև ցանկության դեքում մեծ փիղըկարող է ուղղակի առանց խնդրի լքել իր տարածքը: Նրա համար ոչ մի դժվարություն չի լինի պարզապեսքաշել և հողից հանել այդ շղթան: Նրա համար դա այնքան հեշտ է, որքան մեզ համար հողից ծաղիկ պոկելը:Իսկ երկաթե այդ շղթան նա կարող է պոկել այնպես, ինչպես բարակ անորակ թելը մենք կպոկեինք:
Բայց այստեղ մի գաղտնիք կա թաքնված: Մեծ փիղը վաղուց է մոռացել, թե ի՞նչ է նշանակում պայքարելազատության համար: Շատ վաղուց, երբ նա փոքր էր, նա հասկացել էր, որ չնայած իր բոլոր փորձերին, նամիևնույն է մնալու է մեկընդմիշտ վանդակում: Եվ հենց դրա համար, երբ արդեն մեծացել ու դարձել է հսկաև ուժեղ փիղ, որը ավելի ուժեք է քան տասը մարդը միասին վերցրած, նա ընդամենը գերի է "ազատությանմեջ” և չի էլ փորձում պայքարել:
Իսկ փորք փղիկը, որը անընդհատ փորձում է պոկել շղթան, դեռ չի կորցրել ազատության ցանկությունը ևհավատը, որ նա դեռ կհասնի հաջողության:  

Եթե ցանկանում եք փոխել Ձեր վարքագիծը, առաջին հերթին պետք է փոխեք